φόνος

φόνος, ὁ, ([etym.] θείνω)

A murder, slaughter,

τεύξασα πόσει φόνον Od.11.430

;

τοίσδεσσι φόνον καὶ κῆρα φυτεύει 2.165

;

φ. ῥάπτειν 16.379

;

μερμηρίζειν 2.325

;

ὁρμαίνειν 4.843

;

σμικρῇσι φόνον φέρει ὀρνίθεσσι Il. 17.757

, etc.;

φόνον πράσσειν Pi.N.3.46

;

ἀκούσιον φ. ἐξεργάσασθαι Pl. Lg.869a

;

βουλεῦσαί τινι S.Aj.1055

;

ἔθου φόνον Id.OC542

(lyr.);

ἐκπορίζειν E.Ion 1114

; of arrows,

φ. προπέμπειν S.Ph.105

; τὸν Δωριέος πρὸς Ἐγεσταίων φόνον ἐκπρήξασθαι exact vengeance for the killing . . , Hdt.7.158; κατὰ ζῴων φόνου καὶ μὴ φόνου ὧδε ἔχει killing or not-killing, Democr.257; in poet. phrases, φ. συρίζειν, κινύρεσθαι, πνεῖν, A.Pr.357 (s. v.l.), Th.123 (lyr.), Ag.1309; φ. τινός the murder of . . , Id.Eu.580, etc.; φ. Ἑλληνικὸς μέγιστος slaughter of Greeks, Hdt.7.170;

ὅμαιμος αὐθέντης φ. A.Eu.212

;

πατρῷος S.El.955

; πολύκερως, ἄρνειος φ., Id.Aj. 55,309;

ἐπὶ φόνῳ πράσσεις φόνον E.Or.1579

, cf. HF1084 (lyr.);

γέρων φ. μηκέτ' ἐν δόμοις τέκοι A.Ch.805

(lyr.), etc.;

ὁ ὑπὸ Θήβης Ἀλεξάνδρον φ. Plu.2.856a

;

ὁ κατὰ τῶν πολιτῶν φ. D.S.19.8

: pl.,

φόνοι τ' ἀνδροκτασίαι τε Od.11.612

(personified in Hes.Th.228);

ἔμφυλοι φ. ἀνδρῶν Thgn.51

, cf. S.OC962.

2 in law, murder, homicide, δικάζειν τοὺς βασιλέας αἰτιῶν φόνου Lex Dracontis ap.IG12.115.12;

φόνου διώκειν τινά Antipho 6.9

;

δικάζειν δίκας φόνου Id.5.11

;

παραδοῦναι φόνου δίκην Id.6.42

;

ἁλῶναι Id.5.59

, etc.;

φεύγειν Lycurg. 133

(poet., παίδων φόνον φεύγουσα fleeing from . . E.Med.795); ἔνοχοι

τῷ φόνῳ Antipho 1.11

;

φόνου ὑπόδικος D.54.25

; φόνου καθαρός, ἁγνός, Pl.R.451b, Lg.759c:

ἀκούσιος φ. D.23.72

;

φόνων ἀπέχεσθαι Ar.Ra.1032

(anap.);

αἱ τῶν φ. δίκαι Pl.Lg.778d

; φόνοι . . φόνοις δεόμενοι καθαίρεσθαι ib.870c, al.; λαγχάνονται αἱ τοῦ φ. δίκαι πρὸς [τὸν βασιλέα] Arist.Ath.57.2.

3 death as a punishment,

φ. προκεῖσθαι δημόλευστον S.Ant.36

.

4 blood when shed, gore,

ἂμ φόνον, ἂν νέκυας Il.10.298

;

κέατ' ἐν φόνῳ 24.610

;

ἐρευγόμενοι φόνον αἵματος 16.162

;

φ. κέχυται γυναίκων Alc.Fr.153

Lobel;

φόνον κεύθειν Emp. 100.4

;

μέλανι ῥαίνων φόνῳ πεδίον Pi.I.8(7).55

;

φόνου κηκίς A.Ch. 1012

;

ἐμοῦσα θρόμβους οὓς ἀφείλκυσας φόνου Id.Eu.184

;

σταγόνες S.OT1278

;

σταλαγμοί E.Hec.241

;

χεῖρα χραίνεσθαι φόνῳ S.Aj.43

; of a sacrifice,

ταυρείου φόνου A.Th.44

;

Ἕλλην οὗ καταστάζει φ. E.IT72

; rarely in Prose of blood, Hp.Morb.2.73.

5 corpse,

πρὶν ἴδω τὸν Ἑλένας φόνον . . κείμενον E.Or.1357

(lyr.); ἐπὶ φόνῳ χαμαιπετεῖ ματρός ib.1491 (lyr.).

6 rascal that deserves death, gallowsbird, a Dorian phrase, EM662.4.

II of the agent or instrument of slaughter, φόνον ἔμμεναι ἡρώεσσι to be a death to heroes, Il. 16.144, cf. Od.21.24; of poison, Mim.Oxy.413.180;

ἐν φόνῳ μαχαίρας LXX Ex.17.13

, De.13.15(16), 20.13; without ἐν, Nu.21.24.

III = ἀτρακτυλίς, Thphr.HP6.4.6.